نقش سرمایه روان شناختی در پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نقش سرمایه روان شناختی در پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان، انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان لاهیجان در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 6987 نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب پایه تحصیلی) تعداد 364 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های سرمایه روانشناختی لوتانز و همکاران( 2007 ) و تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم در سال ( 1984 )بود که روایی صوری و محتوایی آن با نظر متخصصان تایید شد. محاسبه ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که پایایی پرسشنامه های سرمایه روان شناختی،احساس تنهایی و تعلل ورزی تحصیلی به ترتیب برابر 0/98 و 0/90 است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم افزار SPSS23 بود. یافته ها نشان داد که بین سرمایه روان شناختی و مولفه های آن (خودکارآمدی، خوش بینی، امیدواری و تاب آوری) با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معنادار وجود دارد. 60/3 درصد از تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان توسط سرمایه روان شناختی خودکارآمدی،تاب آوری، خوش بینی و امیدواری قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

سرمایه روان شناختی ، تعلل ورزی تحصیلی ، دانش آموز