رابطه باورھای غیر منطقی و سبک ھای دفاعی با تاب آوری مادران با فرزند معلول

پژوهش حاضر برای اولین با به مطالعه همزمان سه متغیر باورهای غیر منطقی، سبک های دفاعی و تاب آوری پرداخته است. هدف پژوهش پیش رو بررسی تعیین رابطه باورهای غیر منطقی و سبک های دفاعی با تاب آوری در مادران با فرزند معلول زیر 18 سال بهزیستی شهر زنجان است. این پژوهش از لحاظ شیوه گردآوری داده ها در حوزه پژوهش های توصیفی و از لحاظ ماهیت پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری در این پژوهش مادران با فرزند معلول زیر 18 سال بهزیستی شهر زنجان بود. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ایی از بین مادران با فرزند معلول انتخاب شدند. پرسشنامه ی به کار برده شده شامل 3 پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز؛ سبک های دفاعی و تاب آوری بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که در سطح مطلوبی می باشند. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون نشان داد که مکانیسم های دفاعی رشد نایافته (0/213-) و باورهای غیر منطقی (0/632-) با تاب آوری رابطه منفی وجود دارد. اما بین مکانیسم دفاعی رشد یافته این رابطه مثبت بود (0/421+) همچنین سهم هر یک از خرده مقیاس های آزمون باورهای غیر منطقی در پبش بینی تاب آوری معنی دار بود (F=22.21) در پایان با توجه به نتایج کسب شده پیشنهادهایی در زمینه های پژوهشی و کاربردی در راستای گسترش مرز دانش روانشناسی در کشورمان داده شده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، باورهای غیر منطقی ، سبک های دفاعی ، مادران با فرزند معلول