مروری بر پارامترهای تاثیرگذار بروی مقاومت پیوستگی در طی فرآیند خوردگی میلگرد درون بتن

خوردگی میلگردهای مدفون در بتن یکی از مهمترین فاکتورها در تخریب سازه های بتنی میباشد و انسجام سازه را از طریق آسیب رساندن به مشخصات مصالح و پیوستگی در سطح بتن و میلگرد، از بین میبرد. یکی از بارزترین اثرات خوردگی، کاهش سطح مقطع میلگرد میباشد . با افزایش زمان خوردگی تحت عوامل خورنده، حجم محصولات خوردگی افزایش یافته که منجر به ترک خوردن پوشش بتنی و در نتیجه آن کاهش مقاومت پیوستگی بین سطح بتن و میلگرد می-گردد. این کاهش مقاومت منجر به کاهش ایمنی و عملکرد سازه و کاهش عمر آن میگردد. به منظور کاهش اثرات خوردگی بر مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن اطراف آن، لازم است پارامترهایی که در کاهش اثر خوردگی بر مقاومت پیوستگی تاثیرگذار میباشند بررسی گردد. این مقاله به مروری بر پارامترهای تاثیرگذار بر مقاومت پیوستگی میلگردهای خورده شده درون بتن مانند مقاومت فشاری بتن، درجه خوردگی، قطر میلگرد، محصورشدگی ناشی از اثر خاموت، پوشش بتنی و شدت جریان میپردازد. با بررسی دقیق هریک از پارامترهای عنوان شده، میزان اثربخشی هر کدام بر مقاومت پیوستگی بین سطح میلگرد و بتن در طی فرایند خوردگی تعیین میگردد.

کلیدواژه ها:

بتن ، میلگرد فولادی ، خوردگی میلگرد ، مقاومت پیوستگی