بررسی آسیب پذیری سازه های قاب خمشی بتنی با دو معیار خرابی متفاوت

امروزه ارزیابی عملکرد سازه ها در برابر زلزله، به یکی از بحث های رایج در بین محققین حوزه سازه و زلزله تبدیل شده-است. یکی از ابزار های کلیدی در ارزیابی آسیب پذیری لرزهای سازه ها، منحنی های شکنندگی لرزه ای است که احتمال فراگذشت سازه از یک حالت حدی مشخص را برای چندین سطح از جنبش های لرزهای زمین را بیان مینماید. هدف از این مطالعه، تعیین منحنی شکنندگی لرزهای سیستم ساختمانی بتنی قاب خمشی است به منظور مقایسه احتمال در این مطالعه ازدو دستور العمل HAZUS ودستورالعمل FEMA-356استفاده شده است . اولین معیار خرابی تعریفی ، تغییر مکان مرکز جرم بام برای رسیدن اولین عضو سازه به سطوح عملکردی مورد نظر از قبیل قابلیت استفاده بی وقفه ، ایمنی جانی یا آستانه فرو ریزش مطابق با دستورالعملFEMA-356 می باشد. حدود تعیین شده برای تغییر مکان جانبی نسبی طبقات در دستورالعمل HAZUS برای تعیین حالات خرابی بعنوان معیارخرابی دوم مورد استفاده قرار گرفته است که این حالات خرابی عبارتند از: حالت خرابی کم، متوسط، گسترده و کلی. منحنی شکنندگی سازه ها بر اساس حالات حدی تغییر مکان جانبی نسبی و ضرایب موجود در دستور العمل HAZUS تهیه شده اند در این تحقیق به بررسی سازه های 4و8 طبقه با سیستم قاب خمشی بتنی متوسط می پردازیم. سپس برای رکوردهای مشخص با شدت های متفاوت روی سازه های مورد نظرتحلیل دینامیکی غیرخطی با استفاده از نرم افزارSAP 2000انجام شده است ودر هر تحلیل سطوح خرابی مورد نظر تعیین شده است ودر نهایت با رسم منحنی شکنندگی احتمال فراگذشت از سطوح خرابی تعریف شده مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

قاب خمشی بتنی ، منحنی شکنندگی ، تحلیل دینامیکی غیرخطی ، آسیب پذیری