بررسی و مقایسه رفتار لرزه‌ای اسکله طراحی شده بر اساس آئین نامه های طراحی با رفتار پیش‌بینی شده توسط آئین‌نامه‌های مقاوم سازی

این تحقیق به مقایسه سطوح عملکرد لرزه ای اسکله طراحی شده توسط آئین نامه های طراحی ایران با سطوح عملکرد پیش بینی شده توسط آئین نامه مقاوم سازی [2] پرداخته است. اسکله طرح دارای قدمتی بیشتر از 40 سال میباشد که به دلیل نیاز بندر به افزایش سطح بهره برداری و افزایش مبادلات کالا که در نهایت منجر به افزایش ابعاد اسکله گردیده است و بعلت خرابیهای حاصله ناشی از گذشت زمان و خرابیهای ناشی از جنگ جزء مقوله پروزه هایی که نیازمند تعمیرات اساسی هستند قرار گرفته است. اسکله مذکور به دلیل افزایش ابعاد و توسعه بهره برداری که در بالا شرح آن داده شده است مطابق آئین نامه های بارگذاری لرزه ای، و نهایتاً بر اساس مباحث نهم ]5[ و دهم ]6[ مقررات ملی ساختمان و آئین‌نامه بتن ایران (آبا) ]7[ و پیش نویس آئین سازه های دریایی ایران و بندر سازی ژاپن و آئین نامه پلسازی ایران با توجه به ظرفیت موجود اسکله و انجام آزمایشات مورد نیاز جهت تخمین کیفی و کمی از ظرفیت باربری سازه موجود تحلیل شده است و در نهایت طرح از سوی مشاور پیشنهاد شده است.بگونه ای که طرح موجود کلیه ضوابط و معیارهای آئین نامه های مذبور را برآورد کرده است سپس همین سازه بر اساس رهنمودهای مندرج در آئین نامه مقاوم سازی و با رعایت کلیه محدودیتها و الزامات مجددا مدلسازی و آنالیز شده است و در انتها نتایج آنالیزها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است تا بدین ترتیب رفتار سازه از نقطه نظر عملکرد ،گستردگی کمی و کیفی مفاصل پلاستیک و توزیع برش و جابجایی تعیین گردد. این مطالعات نشان می‌دهند الگوهای متفاوت بارگذاری نتایجی متفاوت را بدست می‌دهند که از نظر کلی کم و بیش مشابه هستند لیکن در جزئیات با یکدیگر تفاوت دارند. عدم تشکیل مفاصل پلاستیک قابل توجه و در محدوده بعد از سطح عملکرد ایمنی جانی در تیرها و تشکیل مفاصل پلاستیکی درتعداد کمی از شمعها در سطح عملکرد بعد از ایمنی جانی و صرفا تشکیل مفاصل در آستانة تخریب درآنها از دیگر نتایج هستند.