امکان سنجی ایجاد خوشه های کسب وکار در نواحی روستایی، مطالعه موردی: شهرستان نهبندان

امروزه رشد و توسعه از طریق گسترش صنایع مختلف به صورت خوشه های صنعتی، نقش محوری و بارزی در سیاست های اقتصادی و صنعتی کشورهای توسعه یافته ایفا می نماید.بیش از سه ده ه است که توسعه صنعتی مبتنی بر خوشه ها، به عنوان یک استراتژی نوین،مورد توجه برنامه ریزان سیاستگذاران در کشورهای صنعتی و همچنین کشورهای در حال توسعه می باشد.شهرستان نهبندان یکی از شهرستا ن های استان خراسان جنوبی است که با داشتن زمینه های ایجاد فعالیت های اقتصادی و فرصت های اشتغال فراوان یکی از محرومترین مناطق کشور است که با برنامه ریزی اصولی و ایجاد اشتغال در این منطقه می توان زمینه شکوفایی هم هجانبه آن (ازنظر کشاورزی، صنعت و خدمات ) را فراهم کرد.هدف این پژوهش شناسایی شاخص های موثر بر ایجاد خوشه های کسب وکار روستایی در شهرستان نهبندان و اولویت بندی دهستان های این شهرستان برای ایجاد خوشه ها می باشد.بر این اساس در این پژوهش بعد از مطالعات نظری و شناسایی شاخص ها وزیر شاخص های موثر این شاخص ها ( عوامل اجتماعی،عوامل طبیعی وکالبدی،زیرساخت ها،استراتژی های دولت و عوامل اقتصادی) به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی AHP مقایسه وارزیابی شدند که در این مقایسه انجام گرفته عوامل محیطی و کالبدی با بیشترین وزن اختصاص گرفته به خود (0/336) در اهمیت اول قرار دارد و بیشترین تاثیر را نسبت به دیگر شاخص ها در ایجاد خوشه های کسب وکار روستایی در شهرستان نهبندان دارد.سپس برای اولویت بندی دهستان ها برای ایجاد خوشه های کسب وکار روستایی نیز از مدلAHP استفاده گردید و هر دهستان با توجه به شاخص ها و زیر شاخص ها مورد ارزیابی قرار گرفت که نهایتا دهستان نه با امتیاز 36درصد به عنوان اولویت اول برای ایجاد خوشه های کسب وکار روستایی در شهرستان نهبندان انتخاب گردید.