دیاتوم: شاخصی برای تشخیص آلودگی محیط زیست و فلزات سنگین

دیاتوم ها جلبک های سیلیسی شده با اندازه کوچک هستند. از نظر عملکردی تک سلولی می باشند که حتی بصورت رشته، زنجیره ه، یا کلنی ظاهر می شوند اما در ستون آبی هستند یا بصورت تکی به بستر خود می چسبند. دیواره سلولی سیلیسی ارگان های سلول را احاطه کرده و ساختارهای پیچیده و تزئئینی دارند. دیواره سیلیسی شفاف است، اجازه عبور نور را می دهد، منفذ دار بودن آن امکان انتشار و ترشح رو به بیرون مواد را می دهند. دیاتوم ها در نزدیکی آب شیرین گرفته تا آب های تیره فراوان هستند. دیاتوم ها بصورت رویشی و وقتی محدودیت نباشد، بسرعت تقسیم می شوند. دیاتوم ها به متغیرهای محیطی و زیستی متعددی مانند نور، دمای آب، نوع بستر، سرعت آب، ترکیب معدنی و محتوا، در دسترس بودن مواد مغذی، محل سکونت آنها با تغییر ترکیب جامعه و روند رشد بستگی دارد. به علت حساسیت آنها، ممکن است ارگانیسم شاخص قابل اعتمادی باشند. تغییر در ترکیب جامعه دیاتوم و شاخص بودن آنها با فعالیت های انتقال، رویکردهای چند گانه یا شاخص های دیاتوم خلاصه می شود.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم ، آلاینده محیط زیست ، دیاتوم ، فلزات سنگین