پیش بینی احساس تنهایی براساس طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های دل بستگی در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه اصفهان

هدف از اجرای پژوهش حاضر، پیش بینی احساس تنهایی براساس طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های دل بستگی (دل بستگی ایمن، دل بستگی اجتنابی و دل بستگی دوسوگرا) در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه اصفهان بود. بدین منظور نمونه ای با حجم ۸۵ نفر از دانشجویان خوابگاهی دانشگاه اصفهان با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه احساس تنهایی راسل، پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه سبک های دل بستگی کولینز و رید است. یافته های این پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی تحلیل شد و نشان می دهد که ضریب همبستگی بین طرح واره های ناسازگار اولیه و احساس تنهایی دانشجویان خوابگاهی مثبت و ازلحاظ آماری معنادار است (۰۵/۰