عوامل تعیین کننده رشد شغلی و تعهد سازمانی در مدیریت شهری نوین با تاکید بر شهرداری ها
محل انتشار: کنگره ملی تازه یافته ها در علوم انسانی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 604
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMAN05_045
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
چکیده مقاله:
بدیهی است تعهد سازمان کارکنان زمانی ارزشمند خواهد بود که روی عملکرد و راندمان سازمان تاثیر مثبت داشته و موجب ارتقای بهره وری و بازدهی سازمان شود. یکی از عوامل موثر در تعهد سازمانی کارکنان درنظرگرفتن رضایت شغلی آنان است. تعهد سازمانی را می توان به عنوان قدرت تشخیص افراد با فعالیت و مشارکت در یک سازمان ویژه تعریف کرد... تعهد سازمانی به عنوان وابستگی عاطفی و روانی به سازمان در نظر گرفته می شود که براساس آن، فردی که بسیار متعهد است، هویت خود را از طریق سازمان تعیین کرده، در سازمان مشارکت می کند و در آن درگیر می شود و از عضویت در سازمان لذت می برد. تعهد سازمانی نوعی نگرش و احساس وابستگی و تعلق خاطر به سازمان است. تعهد سازمانی به عنوان حالتی روانی بیانگر نوعی تمایل، نیاز و الزام برای ادامه اشتغال در یک ساختار سازمانی است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عوامل تعیین کننده رشد شغلی و تعهد سازمانی در مدیریت شهری نوین با تاکید بر شهرداری ها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج حاصل نشان داد که عدالت سازمانی مهمترین و تعیین کننده ترین عامل تاثیرگذار مستقیم و مثبت بر میزان تعهد سازمانی محسوب می شود. درحالی که سایر عوامل مشارکت سازمانی، ابهام نقش ، فشار نقش و استقلال درکار نیز تاثیر مستقیم و عامل فرصت و ارتقای شغلی تاثیر غیر مستقیم بر تعهدسازمانی دارند. همچنین همچنین از نشانه های سنجش میزان برتری سازمان ها نسبت به هم، کارکنان شاغل در آن سازمان هاست که میزان وفاداری و تعهد آنها سبب می شود وظایف محوله را با کیفیت بالاتری انجام دهند. این امر موجب افزایش عملکرد، بهره وری و اثربخشی سازمان می شود. برعکس، افراد بی تفاوت یا بی مسئولیت در برابر اعمال محوله سازمان، این رفتار را به همکاران منتقل می کنند و باعث کاهش عملکرد افراد و تنزل سازماناز نظر کمی و کیفی می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا عباسی
گروه امور فرهنگی دانشگاه علمی کاربردی
هادی احمدی
کارشناس ارشد مدیریت منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
نازنین زهرا والی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محمد محققی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، کارشناس مسئول شهرسازی شهرداری اسلامشهر