مطالعه ای بر نقش سرمایه های فکری بر عملکرد سازمان

سرمایه فکری، سرمایه ای راهبردی، غیر قابل جایگزین است که بهره وری سرمایه های فیزیک و مالی را در جهت اهداف سازمان و تلاش برای عملکردی موثر امکان پذیر می نماید. سرمایه فکری توسعه نظری دانش مدیریت برای بهبود عملکرد کسب و کار است که به طور مستقیم و غیر مستقیم منابع مادی و معنوی شرکت را در جهت گسترش اثربخشی و کارایی طی مسیر به سمت اهداف شرکت هموار می سازد. این تحقیق با هدف توصیف سرمایه های فکری و رابطه آن با عملکرد سازمانی، تحقیقی است توصیفی با ماهیت کاربردی که به روش کیفی صورت پذیرفته است. ابزار پژوهش مطالعات متون علمی مرتبط بوده و جهت پژوهش، بررسی ادبیات نظری تحقیق و شناسایی ابعاد سرمایه های فکری در جهت بکار گیری آن در عملکرد سازمانی در عصر دانش محور امروزی است. نتایج ادبیات نظری بررسی شده نشان داد که سرمایه فکری به عنوان یک دارایی نامشهود، با ابعاد سرمایه های انسانی، ساختاری و رابطه ای به عنوان یک راهبرد حیاتی منبعث از دانش و نوآوری های نیروی انسانی، ارتباط مناسب با مشتریان، ساختارهای سازمانی منعطف همسو با اهداف سازمانی، موجب بهبود عملکرد سرمایه های مالی و فیزیکی سازمان گردیده و ارزش آفرینی مثبت و معناداری را به عنوان یک اهرم مکمل برای شرکت در بازارهای مالی بهمراه دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه های فکری ، عملکرد سازمان ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه رابطه ای