مضمون پردازی ها و تصویرآفرینی های فردوسی با ابزار و وسایل جنگی در شاهنامه

روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه ی پژوهش، توصیفی تحلیلی می باشد. به اینصورت که اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای نظیر کتابها، مجلات، بررسی اسناد، منابع پژوهشیالکترونیکی مانند اینترنت و غیره، جمع آوری گردیده است. پس از فیش برداری ودسته بندی آن ها بهاستخراج اطلاعات وتنظیم آن ها پرداخته شده است.بحث و نتیجه گیری: داستان سلاح ، داستان زیبایی است . چه بسیار موضوعاتی که در باور انسان ادبی نیستندامابه یمن تلاش هنرمندانه ی شاعران ونویسندگان ، جامه ی زربفت هنر برتن می کنند . سلاح وکاربرد آن درادبیات از چنین موضوعاتی است . در نگاه اول سلاح در محدوده ی وسیله ای برای شکار مطرح می گرددوبعد به عنوان وسیله ای برای دفاع که انسان را در برابر حیوانات حفاظت می کند . سلاح به انسان قدرت میدهد واو برای اعمال این قدرت سعی می کند بردیگران غلبه نماید . کاربردهای دیگر سلاح در واقع ابداعاتیاست که هنرمندان ، هنرمندانه به آن ها پرداخته اند. در این مقاله سعی برآن است که موضوع سلاح وکاربردآن از دیدگاه زیباشناسانه بررسی شود . سیر تحول دیدگاه انسان درباره ی سلاح بسیار زیباست . از همین رواین مقاله می کوشد به جنبه های هنری موضوعی بپردازد که در نگاه اول چیزی جز خشونت و کشتن وغارتاز آن برنمی آید . هدف غایی استفاده ی از سلاح به عنوان ابزار جنگی چیزی جز کشتن وزخمی کردن نیستاما هدف غایی استفاده از سلاح در مضمون پردازی ها وتصویر آفرینی های هنرمندانه ، آفرینش زیبایی استاز همین روست که مطالعه در این زمینه تصاویر ومضامین بسیار زیبایی پیش روی انسان می گذارد که فرسنگها فرسنگ از کاربردهای معمول سلاح فاصله دارد.

کلیدواژه ها:

حماسه ، شاهنامه ، ابزارجنگی ، تصویرآفرینی ، مضمون پردازی