اثربخشی موسیقی درمانی فعال بر اضطراب و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی موسیقی درمانی بر اضطراب و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی است. این پژوهش از لحاظ اهداف از نوع کاربردی و از لحاظ شیوه ی جمع آوری داده ها از نوع مداخله ای آزمایشی بین گروهی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعهی آماری را کودکان (6-5 ساله) دارای اضطراب که در پنج مرکز پیش دبستانی شهرستان اردبیل در سال 97-96 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. به منظور جمع آوری دادهها از سیاهه ی رفتاری کودک (CBCL) آخنباخ و پرسشنامه ی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد موسیقی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش مهارت های اجتماعی کودکان گروه آزمایش تاثیر داشته است. نتیجه اینکه کودکانی که جلسات موسیقی درمانی برای کنترل اضطراب و مهارت های اجتماعی دریافت می کنند، توانایی این را دارند که افکار مضطرب و نگران کننده خود را کنترل کنند و مهارت های اجتماعی خود را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، مهارت های اجتماعی ، کودکان ، موسیقی درمانی