تاثیر محدودیت آبی بر برخی صفات فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گلرنگ در شرایط کاربرد اندومیکوریز و ریز مغذی های آهن و روی

به منظور بررسی تاثیر محدودیت آبی بر برخی صفات فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گلرنگ در شرایط کاربرد اندومیکوریز و ریز مغذی های آهن و روی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد میکوریز در دو سطح (مصرف و عدم مصرف میکوریزا)، ریزمغذی های آهن و روی در چهار سطح (عدم استفاده از نانواکسید، کاربرد نانواکسید آهن، نانواکسید روی و کاربرد توام نانواکسید آهن و روی) و سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مراحل تکمه دهی و گلدهی به ترتیب محدودیت شدید و ملایم آبی) بود. نتایج نشان داد که محدودیت آبی محتوای پرولین، فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنول اکسیداز را افزایش داد. کاربرد میکوریزا و محلول پاشی نانواکسید آهن و روی این صفات را تحت شرایط محدودیت آبی همانند آبیاری نرمال بهبود بخشید. مقایسه میانگین ها نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (2278/52 کیلوگرم در هکتار) در ترکیب تیماری آبیاری کامل، کاربرد میکوریزا و محلول پاشی توآم نانواکسید آهن و روی به دست آمد. کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی عملکرد دانه را 35/9 درصد در مقایسه با عدم کاربرد میکوریزا و نانواکسید آهن و روی تحت شرایط محدودیت شاید آبی افزایش داد.

کلیدواژه ها:

عناصر ریزمغذی ، قطع آبیاری ، کودهای زیستی