مطالعه الگوی الکتروفورزیس کیست هیداتید گاو و گاومیش در دو سیستم احیایی و غیر احیایی با استفاده از روش SDS-PAGE

هدف: اکینوکوکوس گرانولوزوس به علت داشتن میزبان های واسط و نهایی متعدد و به دلیل داشتن گونه ها و سویه های متعدد انتشار وسیع و جهانی پیدا کرده است . ایران نیز در طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی جزء مناطق هیپراندمیک محسوب می شود. بر این اساس مطالعه الگوی الکتروفورزیس مایع کیست هیداتید و پروتواسکولکس و مقایسه حرکت الکتروفورزی آن ها در گاو و گاومیش انجام شد. مواد و روش کار: برای این منظور نمونه های کیست هیداتید کبد و ریه گاو و گاومیش از کشتارگاه جمع آوری گردید. محتویات کیست سانتریفوژ (4000 دور به مدت 8 دقیقه ) و کیست های بارور و استریل با روش ائوزین 1 درصد و مشاهده فعالیت سلول های شعله متمایز می شدند. به مایع کیست آنتی پروتئاز فنیل متیل سولفونیل فلوراید اضافه می شد. مایع کیست توسط کیسه دیالیز و جریان هوا تغلیظ و پروتواسکولکس ها نیز سونیکه می شدند. SDS-PAGE مقایسه ای به دو روش احیایی و غیراحیایی انجام شد. نتایج و بحث : تعداد باندها در سیستم احیایی بیشتر از سیستم غیر احیایی بود. در هر دو سیستم باندهای 24 و 66 کیلودالتون برای پرتواسکولکس و باند 84 کیلودالتون برای مایع کیست هیداتید مشترک بودند. در گاو باندها در دامنه 22 تا 84 کیلو دالتون و در گاومیش در دامنه 14/2 تا 75 کیلودالتون بودند. پروتئین 25 کیلو دالتون در نمونه های گاو و گاومیش مشترک بود ولی پروتئین های 27، 66 و 75 کیلو دالتونی فقط در مایع کیست هیداتید گاو دیده می شدند. در نمونه مایع کیست هیداتید گاومیش پروتئین های 14/2، 22، 55 و 84 کیلودالتون دیده شد. در سیستم احیایی 3باند و در سیستم غیر احیایی یک باند پروتئینی متمایز تشکیل گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که پروتئین غالب در مایع کیست هیداتیک گاو و گاومیش ، پروتئینی با وزن ملکولی 27 کیلو دالتون می باشد. بنابراین برای تخلیص و جداسازی پروتئین های اختصاصی پروتواسکولکس توصیه به استفاده از سیستم احیایی می گردد.

کلیدواژه ها:

کیست هیداتید ، گاو ، گاومیش ، SDS-PAGE