بررسی عناصر طبیعت در آثار مولانا
محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین درحوزه علوم تربیتی و روانشناسی و مطالعات اجتماعی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 545
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESCONF04_151
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1398
چکیده مقاله:
مولانا شاعری است که بی نهایت به طبیعت توجه کرده است. او متعلق به طبیعت و ماورای طبیعت است. در سرتاسر پهنه هستی و در همه چیز و در همه جا فقط خدا را جستجو می کند و می بیند. او طبیعت را وصف می کند و این توصیف وسیله ای می شود برای تفکر و تامل بیشتر او به آن سوی طبیعت، از این رو مثنوی را جلوه گاه طبیعت و انسان می داند در میان عناصر طبیعت آب جایگاه ویژه ای دارد. مولانا در ضمن بیان مقام انسان از خدا، معاد، روح، طبیعت سخن می گوید و جایگاه انسانیت را، ضمن سیر به سوی کمال یادآور می شود. پژوهش های گسترده ای در زمینه ی بررسی شعر مولوی به صورت جداگانه صورت گرفته است؛ اما در این زمینه تحقیقی صورت نگرفته است؛ لذا به دلیل اهمیت موضوع و ضرورت تحلیل اشعار این شاعر، در این تحقیق به این موضوع پرداخته شد. پس از مطالعه منابع معتبر به تحلیل اشعار مربوط به طبیعت در مولوی پرداخته شده است. یافته های پژوهشی به روش توصیفی و تحلیلی ارائه شده اند. نگارنده کوشیده است به بررسی شعر شاعر در حوزه طبیعت مخصوصا آب، تصویرگری، آشنایی زدایی، عرفان، دید مثبت به جهان، نوستالوژی و روانشناسی رنگ ها بپردازد
نویسندگان