پایش کاربری ارضی با استفاده از سنجش از دور و GIS به منظور تهیه نقشه کاربری مطالعه موردی: ماهشهر، استان خوزستان

بیش از یک سوم اراضی جهان دارای اقلیم خشکونیمه خشک اند و پدیده بیابان زایی در این مناطق در حال پیشروی است. با توجه به اینکه با ارزیابی تغییرات کاربری اراضی در دوره های زمانی متفاوت می توان به روند بیابان زایی در این مناطق پی برد. مطالعه حاضر با استفاده از تکنولوژی سنجش از دور وتصاویر ماهوارهای، به بررسی پایش کاربری اراضی به منظور تهیه نقشه کاربری اراضی در منطقه ماهشهر استان خوزستان پرداخته است.در این تحقیق، ازنرم افزار سنجش از دور، ArcGIS وتصاویر ماهواره ای لندست سنجنده ETM+,TM مربوط به سال های 1973، 2000 و 2006 میلادی استفاده شده است. به این ترتیب پس از ترکیب باندها و جداسازی منطقه مورد مطالعه تصاویر به روش حداکثر احتمال طبقه بندی و نقشه کاربری اراضی در سه زمان تهیه گرید.درنهایت مساحت هر کاربری ومیزان تغییرات آن در دوره های زمانی مورد مطالعه، محاسبه شد. براساس نتایج حاصله طی دوره 1973 تا 2006 بیشترین افزایش وسعت مرتبط با کاربری کشاورزی آبی به مقدار 19/66 درصد است که مساحتی برابر با 52899/83 هکتار از منقه را در بر می گیرد، آهنگ این افزایش به صورتی است که سالانه به طور متوسط 1603/2 هکتار بر اراضی کشاورزی ماهشهر افزوده می شود که باتوجه به وسعت منطقه مقدار قابل توجهی می باشد. رشد مناطق مسکونی نیز به عنوان دومین کاربری در حال افزایش طی دوره 1973 تا 2006 معادل 2/59 درصد از منطقه بوده که برابر با 6961/29 هکتار می باشد. که استفاده نامناسب از اراضی را به منظور کشاورزی نشان می دهد که این امر نیز بیابان زایی را تشدید می کند.از طرفی سبب استحصال بیشتر آب خواهد شد و در آینده ای نه چندان دور شاهد کمبود آب خواهیم بود این تحقیق کارایی بالای تکنولوژی سنجش از دور را در زمینه آشکارسازی تغییرات نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، پایش کاربری ، سنجش از دور ، کاربری اراضی ، ماهشهر