بهبود عملکرد لرزه ای مهاربند های هم محور فولادی

مهاربندهای هم محور یکی از سیستم های مقاوم جانبی سازه میباشند که به دلیل سختی زیاد، تغییر مکان جانبی کم و مقرون به صرفه بودن همواره طراحان سازه را به استفاده از این سیستم سازهای ترغیب کرده اند. با این وجود از معایب این مهاربند، ضعف در شکل پذیری و کمانش عضو مهاربند فشاری مهاربند، پیش از تسلیم شدگی می باشد.در چند سال اخیر، پژوهشهای متعددی به منظور افزایش شکل پذیری و ظرفیت جذب انرژی این نوع سیستم انجام شدهاست. از این جمله میتوان به ارائه و جانمایی انواع میراگرهای تسلیمی، فیوزهای سازه ای، در مهاربندهای هم محور اشاره نمودکه علاوه بر افزایش شکل پذیری و بهبود عملکرد لرزه ای مهاربند، دارای ویژگی تعویض پذیری و عملکرد مناسب می باشند. مقاله حاضر، به ارزیابی عملکرد میراگرهای تسلیمی موجود و تاثیر آنها در بهبود عملکرد لرزهای مهاربندها می پردازد. نتایج حاکی از آن است که در بین مدل های پیشنهادی مختلف، مدل های کچویی، عندلیب و اقلارا، دارای میزان شکل پذیری بالاتری بوده؛ از طرفی المان پیشنهادی کچویی، دارای مطلوب ترین میزان شکل پذیری نهایی و عملکرد لرزه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

مهاربند هم محور ، استهلاک انرژی ، شکل پذیری ، فیوزهای سازه ای