ارزیابی بیوپلیمر گوارگام به عنوان روشی نوین جهت تثبیت ماسه های روان

مناطق خشک و نیمه خشک بخش قابل توجهی از کره زمین را شامل میشود و همچنین بخشی از ایران در ناحیه بیابانی واقع شده است. خشکسالی و تغییرات اکوسسیتم باعث از بین رفتن پوشش گیاهی و وقوع طوفان های گرد و غبار شده است. حرکت ماسه های روان از مهمترین بحران هایی هست که خسارت به صنایع، اراضی کشاورزی، راه ها و ... به دنبال دارد. روش های متداول بهسازی مانند سیمان و پلیمرهای شیمیایی مشکالت زیست محیطی به همراه دارند. بیوپلیمرها به عنوان موادی پایدار و دوستدار محیط زیست در مقایسه با سایر روشها میتوانند باعث کاهش گازهای گلخانه ای و کربن دی اکسید شوند. در این پژوهش تاثیر سرعت باد، غلظت و حجم پاشش بیوپلیمر گوارگام در میزان فرسایش بادی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمایش تونل باد نشان میدهد که سرعت باد و غلظت بیوپلیمر دو پارامتر موثر در میزان هدر رفت خاک است و گوارگام تاثیر قابل توجهی در کاهش فرسایش بادی دارد..

کلیدواژه ها:

بیوپلیمر ، گوارگام ، ماسه روان ، فرسایش بادی