نگرش تحلیلی بر رفتار غیرخطی سازه های میان مرتبه قاب خمشی دسته شده تحت اثر خرابی پیشرونده با رویکرد زاویه تابش زلزله

موضوع طراحی و ارزیابی لرزهای سازه ها نیاز به شناخت مقتضیات مهندسی اسکلت مقاوم و بررسی مشخصات بارگذاری های گوناگون وارده در دوره های زمانی کوتاه و دراز مدت دارد. هدف اصلی در طراحی، ایجاد استحکام کافی برای اسکلت مقاوم است تا سازه در بحرانی ترین شرایط بارگذاری در طول عمر خود پایدار باقی بماند. بدین ترتیب، رفتار اعضای بحرانی که تخریب آنها موجب خرابی پیشرونده در یک بخش یا تمام سازه میشود، باید مورد توجه قرار گیرد. تحلیل خرابی پیشرونده نقش مهمی در تشخیص پایداری سازه ها تحت بارهایی نظیر زلزله دارد. در این پژوهش عملکرد لرزه ای یک سازه قاب خمشی دسته شده با 10 طبقه ارتفاع اسکلت مقاوم، تحت اثرات پدیده خرابی پیشرونده ناشی از رکوردهای زلزله حوزه نزدیک بررسی شده است. رکوردهای زلزله با اعمال چهار زاویه تابش و در دو معیار شتاب بیشینه ورودی، به سازه مطالعاتی اعمال شده اند. مجموعه رکوردهای انتخابی شامل جنبش اصلی ثبت شده زمین مربوط به دو زلزله طبس 1978 و بم 2003 در ایران و نیز رکورد ایستگاه رینالدی RRS از زلزله Northridge 1994 کالیفرنیا میباشد. نتایج این پژوهش بر اساس انجام تحلیلهای تاریخچه زمانی غیرخطی تحت مجموعه رکوردهای سه مولفهای مذکور حاصل گردیده و ارزیابی شده است. اسکلت مقاوم سازه مطالعاتی شامل ساختار قاب خمشی محیطی و یک مجموعه داخلی صفحات قابی است که پیکره یکپارچه شامل 9 سلول صلب با سختی بالا را تشکیل میدهند. سازه مطالعاتی در ارتفاع 10 طبقه بر اساس ضوابط آییننامه طرح لرزه ای ایران (استاندارد 2800، ویرایش چهارم) و نیز مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان طراحی شده است. بررسی پارامترهای پاسخ این نوع اسکلت مقاوم نشان دهنده عملکرد لرزهای مناسب این سازه تحت اثر خرابی پیشرونده، بویژه تحت رکوردهای نیرومند زلزله در نواحی نزدیک گسلهای فعال است.

کلیدواژه ها:

قاب محیطی دسته شده ، پاسخ لرزه ای ، خرابی پیشرونده ، حذف عضو ، زاویه تابش زلزله