مطالعه باغ آپارتمان با رویکرد جمعی (فضای جمعی) و ایجاد حس دلبستگی به مکان

در دنیای معاصر با افزیش بی رویه جمعیت و کمبود زمین در شهرها، توسعه عمودی شهرها و ایجاد ساختمان های بلند مرتبه به عنوان راهکاری برای حل این مشکل به کار گرفته شده است. از آنجایی که خانه اولین و مهم ترین فضایی است که فرد با آن در ارتباط است؛ این پژوهش با هدف بررسی و شناخت فضاهای جمعی و نقش آن ها در ایجاد و ارتقاء حس دلبستگی به مکان در باغ آپارتمان های مسکونی، در نظر دارد با ایجاد فضاها و طراحی محیطی جمعی و سالم، موجب افزایش روحیه در بین ساکنان باغ آپارتمان شود. بدین منظور در ابتدا به صورت اجمالی بر روند انجام پژوهش، مرور؛ سپس یافته های بخش نظری و تجربی پژوهش با یکدیگر تلفیق و نتیجه اصلی پژوهش استخراج خواهد شد. در این قسمت علاوه بر پاسخ به سوالات اصلی مطرح شده در ابتدای پژوهش و اثبات فرضیه های پژوهش، مجموعه معیارهایی در حوزه راهنمای طراحی جهت برنامه ریزی و طراحی باغ آپارتمان مسکونی ارائه می گردد. نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد با طراحی فضاهای سبز در مسکن عمودی و ایجاد رابطه ی مستمر با طبیعت از یک سو و توجه به فضاهای جمعی به عنوان محلی برای برقراری تعاملات اجتماعی که از عوامل حس دلبستگی به مکان است، می توان کمبود این فضاها را در آپارتمان ها جبران کرد.

کلیدواژه ها:

باغ آپارتمان ، فضای جمعی ، حس تعلق به مکان ، حس دلبستگی به مکان