تاثیرات کشاورزی هوشمند بر محیط زیست

مفهوم وسیع کشاورزی هوشمند از چندین فناوری مهم تشکیل شده است که شامل حسگرها، پهبادها، اینترنت اشیا، داده های بزرگ، پلت فرم های تجزیه و تحلیل، روباتیک، مکانیزم انتقال اطلاعات، روبات گفتگو می باشد.سیستم آبیاری هوشمند، با کمک گرفتن از حسگرهای رطوبت سنج و بررسی وضعیت آب و هوا از طریق هواشناسی، رطوبت خاک و احتمال بارش باران تخمین زده می شود و با حل مشکلات پیش آمده آبیاری هوشمند مزارع امکان پذیر می شود. با قابلیت برنامه پذیر بودن این طرح، هر کشاورز می تواند ضمن تعیین زمان دقیق و میزان رطوبت مورد نیاز برای هر گیاه، آبیاری مزارع خود را در ساعت مشخص و در صورت کمبود رطوبت انجام دهد و حتی می تواند با استفاده از اطلاعات هواشناسی ، محاسبه احتمال بارش باران، آبیاری را به تاخیر بیاندازد که این باعث به هدر نرفتن آب می شود و کشاورزان می توانند شرایط مطلوب را جهت به ثمر رسیدن محصولات خود فراهم کند. با توجه به کمبود آب شیرین در دنیا، کشاورزی هوشمند میزان مصرف آب را تا 8 درصد کاهش می دهد. در کشاورزی هوشمند مصرف بی رویه خدمات کود دهی با هدف افزایش محصولات، کاهش پیدا می کند و به دنبال آن از آلودگی خاک و آب نیز کاسته می شود. کشاورزی هوشمند باعث کاهش آفات در مزارع می شود که نتیجه آن افزایش محصولات با کیفیت می باشد. این نوع سیستم کشاورزیباعث حفظ مواد مغذی خاک و استفاده بهینه از خاک و همچنین منابع آبی می شود.

کلیدواژه ها:

کشاورزی هوشمند ، حسگرها ، سیستم آبیاری هوشمند ، سیستم اتوماتیک غذایی ، رطوبت خاک