مدیریت سیستم اتوبوسرانی با تاکید بر وضعیت ایستگاه های اتوبوس (مطالعه موردی : شهرکرد)

سامانه اتوبوسرانی یکی از زیر مجموعه های سیستم حمل و نقل عمومی درون شهری در کشورهای مختلف دنیا است و در کلیه شهرهای ایران نقش عمده ای را در انجام سفرهای درون شهری ایفا می نماید. در شهر کرد نیز به عنوان یکی از مراکز استانی کشور، با توجه به فقدان سار واسیل حمل و نقل عمومی از قبیل مترو، تراموا و مانند این ها، سامانه اتوبوسرانی نقش مهمی را در زندگی شهروندان بر عهده داشته و روازنه به تنهایی اقدام به جابه جایی تعداد زیادی از مسافران درون شهری می کند. مهم ترین دلیل افزایش تقاضا در این بخش، ارزان بودن کرایه ی آن نسبت به سایر وسائط نقلیه عمومی است. با این وجود، این سامانه در شهرکرد با مشکلات فراوانی روبرو بوده و فاقد کارایی لازم است. با توجه به مسائل مطرح شده، هدف این پژوهش بررسی و شناخت هرچه بهتر مشکلات سیستم اتوبوسرانی شهرکرد با تاکید بر وضعیت ایستگاه های اتوبوس می باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی به صورت توصیفی تحلیلی است و برای جمع آوری داده از روش میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهد در شهرکرد سیستم اتوبوسرانی در بسیاری از زمینه ها همچون ساختار تجهیزاتی و تاسیساتی از جمله در زمینه استانداردهای مربوط به مکان یابی و فواصل ایستگاه ها، تجهیزات موردنیاز در ایستگاه ها و برنامه زمان بندی حرکت اتوبوس ها، با مشکلات زیادی مواجه می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم اتوبوسرانی ، حمل و نقل عمومی ، ایستگاه اتوبوس ، امنیت ، شهرکرد