بررسی تاثیر ساختار مالکیت بر ویژگی های حسابرس با استفاده از رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری

انجام حسابرسی در مباحث تئوری نمایندگی یکی از ابزارهای حاکمیت شرکتی برای حفظ حقوق تمامی ذینفعان میباشد از طرفی انتخاب حسابرس یکی از مهمترین وظایف مالکان در فرایند مدیریت شرکت میباشد که نقش مهمی در کشف تحریفها و ناهنجاریهای موجود در صورتهای مالی دارد در این پژوهش، اثر ساختار مالکیت بر ویژگیهای حسابرس با رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری بررسی میشود. برای دستیابی به اهداف پژوهش، 100 شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1392 تا 1396 برای نمونه آماری انتخاب شدند. ساختار مالکیت به عنوان متغیر آشکار از طریق مالکیت نهادی، مالکیت دولتی و مالکیت شرکتی اندازه گیری میشود و ویژگیهای حسابرس به عنوان متغیر پنهان با استفاده از حق الزحمه حسابرسی، چرخش حسابرس، اندازه حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی انجام میگیرد. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازه گیری و ساختاری پژوهش، نتایج حاکی از آن است که شرکتهای دارای سطوح بالاتر از مالکیت نهادی، تاثیر مثبت روی ویژگیهای حسابرس دارند این در حالی است که شرکتهای دارای سطوح بالاتر از مالکیت دولتی و مالکیت شرکتی تاثیری روی ویژگیهای حسابرس شرکت ندارند.

کلیدواژه ها:

مالکیت نهادی ، مالکیت دولتی ، مالکیت شرکتی ، حق الزحمه حسابرسی ، چرخش حسابرس ، اندازه حسابرس و کیفیت گزارشگری مالی.