روش های کروماتوگرافی برای تشخیص مهاجرت مواد از بسته بندی های پلیمری

اصطلاح مهاجرت، به انتشار مواد از یک محیط با غلظت بیشتر (لایه در تماس با مواد غذایی) به یک محیط با غلظت کمتر (معمولا در سطح مواد غذایی) اشاره دارد. انتشار مواد شیمیایی از پلیمرها، یک فرایند بسیار پیچیده است که به چندین شاخص وابسته می­باشد، این شاخص­ها عبارتند از: غلظت مواد در فیلم بسته بندی و ماده غذایی، ماهیت غذا، دما، و مدت زمان تماس. زمانی که یک پلاستیک در معرض دمای بالای فرایند قرار می گیرد یا زمانی که غذا برای مدت طولانی ذخیره می شود، احتمال مهاجرت مونومر ودیمرها افزایش می یابد. انتقال ترکیبات شیمیایی از پلاستیک به درون غذا باعث افزایش نگرانی ها در خصوص تاثیرات نامطلوب محصولات غذایی بر سلامت انسان شده است. نیاز به روش های تحلیلی مناسب برای تعیین مهاجرت از بسته بندی پلاستیک به مواد غذایی حس می شود. آژانس های تنظیم­کننده روش های تحلیلی را برای برخی از مواد مهاجر مشخص کرده اند. تعدادی از روش های کروماتوگرافی گازی برای پلاستی سایزرهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. قدم اول در آنالیز مهاجرت آنتی اکسیدان، تعیین سطح آنتی اکسیدان­های اولیه و ثانویه در پلاستیک است. کروماتوگرافی مایع با فشار بالا3 با یک آشکار­ساز با دیود حساس به نوربرای آنالیز آنتی اکسیدان ها استفاده شده است. تعیین مونومر استایرن در مواد غذایی و شبیه سازهای غذایی با استفاده از روش های کروماتوگرافی گازی رایج است. به عنوان مثال، در یک مطالعه، یک ستون  HP-FFAPبرای استایرن و ستون Rtx-5 برای الیگومرها استفاده شد. این مطالعه، مروری جامع بر روش های کروماتوگرافی برای تشخیص مواد مهاجر از بسته­بندی های پلیمر می باشد.

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، پلاستیک ، روش های کروماتوگرافی ، مقررات ایمنی