مدلی به منظور بررسی دینامیک درآمدهای غیرمشاع بانکی

سالهای زیادی است که بانکها، با جذب سپرده ها و ارائه تسهیلات به مشتریان خود کسب درآمد میکنند و در پیادهسازی مدل کسب و کار مدنظر خود موفق بوده اند، اما در نهایت شاخصهای عملکردی آنها از عدم کامیابی آنها در کسب سودآوری و ارزش آفرینی پایدار برای سهامداران و نیز ناتوانی در احراز استانداردهای بین المللی و در نتیجه عدم حضور در جمع بانکهای قدرتمند بین الملل حکایت دارد. راهکار مناسب برای کسب سودآوری و ارزش آفرینی پایدار برای سهامداران بانک، تغییر مدل کسب و کار بانک از ساختار تسهیلاتی به ساختار خدماتی و کارمزدی و کسب درآمد و سود از محل ارائه خدمات به مشتریان بانک میباشد(درآمدهای غیرمشاع). بدین منظور جهت ارائه راهکار اثربخش برای مدیریت و کنترل درآمدهای غیرمشاع پس از شناسایی انواع درآمدهای غیرمشاع و همچنین متغیرهای تاثیرگذار برآنها و روابط بین هریک از آنها از روش شناسی پویایی سیستم استفاده شده است. در نتیجه با ارائه یک مدل سیستمی، امکان شبیه سازی نتایج اجرای سناریوهای مختلف تصمیم فراهم گردید. در این پژوهش 3 سیاست شامل افزایش %10 تعداد دستگاه های خودپرداز و پایانه فروش، افزایش %20 تزریق سرمایه در تحقیق و توسعه و بازاریابی و کاهش %20 کارمزد خدمات مختلف غیرمشاع تحت 4 سناریوی مختلف (افزایش %10 تعداد تراکنش مشتریان، افزایش % 20 دسترسی به تکنولوژی، کاهش %10 نرخ تماس مشتریان و افزایش %10 نرخ تماس مشتریان ) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. در نهایت نتایج نشان میدهد که بهترین نتیجه مربوط به اجرای همزمان سناریوی چهارم، سیاست دوم میباشد. یعنی با افزایش نرخ تماس مشتریان، تمرکز بر سرمایه گذاری جهت تحقیق و توسعه و بازاریابی خدمات الکترونیک میتواند نتیجه بهتری را برای بانکها از لحاظ سود ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

نظام بانکی ، درآمدهای غیرمشاع ، پویایی شناسی سیستم ، درآمدهای پایدار