بررسی تاثیرات تغییر روشهای حسابداری تحت تاثیر مسائل سیاسی و دولتی بر قیمت و بازدهی سهام

بر اساس فرضیه نظریه های اقتصادی و فرآیند سیاسی، فرآیند سیاسی نوعی رقابت برای انتقال ثروت است. به دلیل آنکه اطلاعات، رایزنی و ائتلاف برای تاثیرگذاری بر فرآیند سیاسی هزینه دارد بعضی افراد تصمیم میگیرند که نسبت به آن بیتفاوت باشند و از نظارتی بهره ببرند که دیگران انجام میدهند از آنجایی که حجم هزینه های نظارت برای کاهش فرصت طلبی مدیریت و انتقال ثروت در فرآیند سیاسی نسبت به فرآیند بازار هنگفت میباشد، بنابراین در فرآیند سیاسی نسبت به فرآیند بازار رفتارهای فرصت طلبانه نیز بیشترمیباشد. یک فرضیه این است که روش انتقال ثروت سیاسی از طریق حل بحرانهای واقعی یا مورد تصور توس مقامات دولتی میباشد. از ارقام حسابداری در فرآیند سیاسی مثلا به عنوان شناخت بحرانهای تصور شده استفاده میشود. این ارقام همچنین در مقرراتی نیز مورد استفاده قرار میگیرد که برای حل بحرانها وضع میشود. وضع مالیات و مقررات موجب میشود ثروت از طریق خدمات دولتی ، یارانه ها، تعرفه های حمایتی و ایجاد انحصارات مثلا موانع ورود به فعالیت و حرفه و از گروهی به گروه های دیگر منتقل شود. حضور در این میدان رقابت مستلزم تحمل هزینه های اطلاعات، رایزنی و ائتلاف است. افراد باید هزینه های ائتلاف را از طریق ایجاد تشکلها متحمل شوند تا بتوانند از چگونگی تاثیر اقدامات آتی دولت بر آنها مطلع شوند. لذا حجم این هزینه ها و توزیع آن بین گروه های مختلف تعیین کننده پیامد فرآیند سیاسی است. شواهد تجربی نشان میدهد که انتخاب روشهای حسابداری با متغیرهایی تغییر میکند که احتمالا به هزینه های قرارداد و هزینه های سیاسی مرتب است، تغییر میکند، بنابراین میتوان برای ایجادتوازن در هزینه های سیاسی و هزینههای قرارداد پیش بینیهایی انجام داد. همان گونه که فرآیندهای سیاسی و قرارداد انگیزه های متضادی برای مدیریت در انتخاب روشهای حسابداری ایجاد میکند، پیش بینیهای متضادی نیز در مورد اثرات قیمت سهام تغییرات در روشهای حسابداری ارائه میکند. تغییری که سود را افزایش میدهد، قیمت سهام را افزایش میدهد، به این دلیل که احتمال نقض فنی قرارداد وام را کاهش میدهد و همزمان قیمت سهام را به دلیل افزایش هزینه های سیاسی کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

سیاست ، حسابداری ، سهام ، اقتصاد