بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کارآفرینی با نقش میانجی خودکارآمدی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرستان تربت حیدریه)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کارآفرینی با نقش میانجی خودکارآمدی بود. روش تحقیق توصیفی-همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است که به شیوه پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرستان تربت حیدریه در سال 1931 برابر با 923 نفر بودند لذا با توجه به جدول مورگان تعداد 221 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش عبارت از سه پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1331)، کارآفرینی سازمانی مارگریت هیل (1331) و خودکارآمدی ریگز و نایت (1331) بود. ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های مذکور به ترتیب 5939، 5939 و 5939 بدست آمد. داده ها در دو قسمت آمار توصیفی (سن، جنسیت، تحصیلات، سابقه خدمت و نوع استخدام) و آمار استنباطی (بررسی نرمال بودن، همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزارهای21 Spss و2 Smartpls تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها در سطح اطمینان 39 درصد نشان داد که سرمایه اجتماعی بر کارآفرینی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. سرمایه اجتماعی بر خودکارآمدی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. خودکارآمدی بر کارآفرینی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد و همچنین خودکارآمدی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کارآفرینی کارکنان کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرستان تربت حیدریه را میانجی گری جزئی می کند .

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کارآفرینی ، خودکارآمدی