بررسی تاثیر درماندگی مالی بر رابطه بین بدهی بانکی و رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر درماندگی مالی بر رابطه بین بدهی بانکی و رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران پرداخته است. روش تحقیق از حیث هدف کاربردی و از حیث نوع روش روش همبستگی است. قلمرو زمانی تحقیق سالهای 1385 الی 1394 میباشد. داده های تحقیق بصورت سالانه از صورتهای مالی بانکهای فعال در صنعت بانکداری ایران گرداوری و استخراج شده است. تعداد 17 بانک فعال در صنعت بانکداری ایران در دوره زمانی 10 ساله انتخاب شدند. برای تحلیل داده های تحقیق و آزمون فرضیه ها از دو مدل رگرسیون ترکیبی پولد و پنل با اثرات ثابت استفاده شده است. بر پایه نتیجه فرضیه اول تحقیق، بدهی بانکها بر رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران تاثیر مستقیم و معنیداری دارد. بر پایه نتیجه فرضیه دوم تحقیق، درماندگی مالی بر رابطه بین بدهی بانکها بر رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران تاثیر معکوس و معنیداری دارد. سایر یافته های پژوهش، حاکی است که بدهی بانکها بر نرخ بهره تسهیلات، میزان تسهیلات و میزان بازپرداخت تسهیلات در صنعت بانکداری ایران تاثیر مستقیم و معنیداری دارد. اما بدهی بانکها بر پرداخت بلاعوض از سوی دولت در صنعت بانکداری ایران تاثیر معنیداری ندارد. متغیر سرمایه نوع اول تاثیر معنیداری بر رفتار اعطای تسهیلات ندارد. مطالبات معوق تاثیر مستقیم و معنیداری بر رفتار اعطای تسهیلات دارد. بازده داراییها بر رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران تاثیر مستقیم و معنیدار دارد. اندازه بانکها بر رفتار اعطای تسهیلات در صنعت بانکداری ایران تاثیر مستقیم و معنیدار دارد.

کلیدواژه ها:

درماندگی مالی ، رفتار اعطای تسهیلات ، بدهی بانکی ، مطالبات معوق ، سرمایه نوع اول