تاثیر هیات مدیره مشترک بر میزان درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شرکتها همواره به دنبال محدود کردن برداشت های نامطلوب سرمایه گذاران و ایجاد آگاهی از چشم اندازهای آتی شرکت و همچنین جلوگیری از وقوع شرایط نامطلوب ازجمله درماندگی مالی و ورشکستگی خود می باشند. در این میان نقش مدیران رده بالا و هیات مدیره در کاهش احتمال وقوع شرایط نامطلوب بسیار با اهمیت می باشد. بدین منظور جهت رفع نیازهای اطلاعاتی محققان و پوشش برخی از خلاهای موجود، در این تحقیق بدنبال پاسخگویی به این سوال می باشیم که بین عضو مشترک هیات مدیره و درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیر معناداری وجود دارد. داده های مورد نیاز تحقیق، از 134 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1391 تا 1396 جمع آوری و از سه مدل کاپلان و زینگالس (1998)، راعی و حصارزاده((1388 و وایت و وو((2006، برای اندازه گیری محدودیت مالی استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. روش آماری مورد استفاده در این تحقیق روش داده های پانل می باشد و داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار ایویوز تجزیه و تحلیل شده است. براساس نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل های این فصل، مشخص گردید که به صورت کلی، وجود هیات مدیره مشترک، در قالب عاملی است که می تواند بر فرایند عملیاتی شرکت تاثیر منفی گذارده و ارزش شرکت در نزد سهامداران را تنزل بخشد. در واقع از این نقطه نظر که شرکت می بایست در بازارهای رقابتی پیوسته در حال ارتقای جایگاه باشد، هیات مدیره مشترک در قالب عامل بازدارنده ای تلقی می گردد که شرکت را از این هدف دور می کند.

کلیدواژه ها:

هیات مدیره مشترک ، درماندگی مالی ، بورس اوراق بهادار تهران