مقایسه تاثیر آموزش مهارت های وسعت بخشی تفکر و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر خلاقیت(سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری، بسط) دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش مهارت های وسعت بخشی تفکر و را هبردهای یادگیری خودتنظیمی بر خلاقیت(سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری، بسط) دانش آموزان انجام گرفت. روش: روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی 97-1396 به تعداد 1353 نفر بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای حجم نمونه برابر با 45 نفر انتخاب گردید و در دو گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه 15 نفر ) به صورت تصادفی جایگزین شد. پس از آن، دانش آموزان گروه آزمایش اول تحت آموزش را-هبردهای یادگیری خودتنظیمی و دانش آموزان گروه آزمایش دوم تحت آموزش مهارت های وسعت بخشی تفکر قرار گرفتند، در این زمان دانش آموزان گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خلاقیت تورنس(1966) استفاده شد. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار Spss استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی توانست بر خلاقیت به طور کلی تاثیر معناداری بگذارد و در مرحله پس آزمون برای سه خرده مولفه سیالی، انعطاف پذیری و بسط تاثیر معناداری داشته و در مرحله پیگیری تنها برای خرده مولفه بسط تاثیر معناداری داشت؛ همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت-های وسعت بخشی تفکر توانست در مرحله پس آزمون بر خرده مولفه های انعطاف پذیری و بسط تاثیر معنادار داشته باشد اما این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار نشد. از طرفی هم، نتایج نشانگر آن بود که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در مقایسه با آموزش مهارت های وسعت بخشی تفکر، تاثیر بیش تری بر خلاقیت به طور کلی و خرده مولفه بسط داشت(P<0/05). نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مهارت های وسعت بخشی تفکر می تواند باعث افزایش میزان خلاقیت دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های وسعت بخشی تفکر ، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، خلاقیت ، دانش آموزان