استفاده از کربوهیدرات ها در تعدیل شکوفایی جلبکی تالاب ها و زیستگاه های حساس ساحلی

به منظور تعیین موثرترین ترکیب شیمیایی برای مبارزه با عامل کشند قرمز (شکوفایی پلانکتونی)، Cochlodinium polykrikoides، در تالاب های ساحلی به ویژه مزارع پرورش میگوی Litopenaeus vannamei با اولویت حفظ سلامت و کیفیت میگوی تولیدی، تاثیر غلظت های 0.01، 0.05، 0.1، 0.5، 1 میلی گرم بر لیتر از ترکیبات هیدروکسید منیزیم، پلی آلومینیم کلراید، سولفات آلومینیم، سولفات آهن، هیپوکلریت سدیم، کربنات کلسیم و نشاسته بر محیط کشت این آبزی با تراکم 100 هزار سلول در لیتر و همچنین بر میگوی Litopenaeus vannamei با تراکم 10 عدد در هر آکواریوم 20 لیتری، در طول سال های 1391-1390 در پژوهشکده میگوی کشور (بوشهر) مورد بررسی قرار گرفت. کشت Cochlodinium polykrikoiedes در محیطی با شدت 2000 لوکس نور فلورسنت سفید، 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی، دمای 28 درجه سانتی گراد و شوری 30 گرم بر لیتر ppt انجام گردید. یافته های این تحقیق گویای آن است که همه موارد حتی غلظت 0.01 میلی گرم بر لیتر از ترکیبات فوق، سبب شکستن شکوفایی پلانکتونی و رسوب گذاری نمونه گردید. همچنین تمامی ترکیبات فوق به جز غلظت 1 گرم بر لیتر هیپوکلریت سدیم، پس از 96 ساعت، فاقد تاثیر مستقیم بر سلامت میگو می باشند. با توجه به نقش نشاسته در رسوب گذاری ذرات معلق با تولید درد زنده (بیوفلاگ) و همچنین نقش آن به عنوان یک ماده غذایی برای آبزیان، از میان ترکیبات فوق، استفاده از نشاسته در مزارع پرورشی به عنوان یک ماده مناسب برای مقابله شیمیایی با شکوفایی Cochlodinium polykrikoides پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

مقابله شیمیایی Cochlodinium polykrikoides ، Litopenaeus vannamei ، شکوفایی پلانکتونی ، خلیج فارس.