بررسی سامانه مدیریت انرژی دوچرخه برقی پدال کمکی با در نظر گرفتن متابولیسم بدن

در این مقاله مطالعه ای بر روی دوچرخه های برقی پدال کمکی که در آنها از دو منبع توان باتری و توان انسان برای طی کردن مسافت مورد نظر استفاده میشود، انجام شدهاست. توانی که بدن انسان میتواند در طول مسیر برای حرکت دوچرخه بدهد وابسته به ویژگی های متابولیسمی بدن مانند ضربان قلب و حجم ماکسیمم اکسیژن مصرفی است. که این دو ویژگی متابولیسمی با کالری مصرفی دوچرخه سوار و در نتیجه خستگی دوچرخه سوار در ارتباط هستند. همچنین کالری مصرفی با توان تولید شده توسط دوچرخه سوار رابطه دارد. با توجه به دو منبع توانی که در دوچرخه های برقی پدال کمکی وجود دارد مطالعه بر روی روش های مدیریت انرژی و همچنین دستیابی به یک سامانه مدیریت انرژی در این وسیله ی نقلیه امری ضروری میباشد. از این رو هدف این مقاله مطالعه بر روی دوچرخه های برقی، خستگی دوچرخه سوار در هنگام رکاب زدن و توان کمکی باتری دوچرخه برقی به هنگام خستگی دوچرخه سوار است. با شناخت این سامانه مدیریت انرژی به گونه ای که بتوانیم در بهترین زمان ممکن از منابع توان استفاده کنیم تا دوچرخه سوار دچار خستگی نشود و همچنین سطح شارژ باتری نیز در حد قابل قبولی باشد میتوان امید داشت که به بهترین عملکرد برای دوچرخه سوار و طی کردن بیشترین مسافت ممکن رسید.

کلیدواژه ها:

دوچرخه برقی پدال کمکی ، متابولیسم بدن ، مدیریت منابع انرژی ، مسافت بهینه طی شده