بررسی پتانسیل رمبندگی خاک در مزرعه کلانتر میبد

خاکهای رمبنده ازجمله خاکهای مسئلهدارند که به رطوبت حساس بوده و سبب کاهش حجم آنها میشود. این کاهش حجم سبب درهم شکستن ساختمان خاک و نهاتای سبب نشست قابل ملاحظه ای در خاک میشود. این خاکها دارای دو منشا یخچالی و غیر یخچالی (جریانهای گلی یا رودخانهای) هستند. قسمت عمده خاک دارای اندازه ذرات سیلت است که از کانیهای کوارتز، میکا، رس و کربناته تشکیل شده اند و ممکن است تا بیش از %40 وزن آنها کانی کربناته باشد. این رسوبات تحکیم نیافته، توسط باد منتقل و برحسب وزن رسوبگذاری شده اند. با داشتن بیش از %40 تخلخل، دانسیته پائینی دارند و در صورت اشباع شدن، دانسیته خاک افزایش یافته و پتانسیل رمبندگی آنها کاهش یا از بین میرود. در اثر افزایش درصد سیلت و افزایش ضریب یکنواختی مقدار رمبندگی خاک افزایش و با افزایش مقدار رس و رطوبت اصلی خاک، عامل رمبندگی کاهش مییابد، بنابراین شناسایی اینگونه خاکها که در اکثر نقاط کره زمین وجود دارند سلامتی سازه های احداث شده روی آنها را به خطر میاندازد حائز اهمیت است. در این تحقیق پتانسیل رمبندگی در مزرعه کلانتر میبد در استان یزد بررسی شده است برای این منظور هم-زمان با حفر 2 گمانه به عمق 10 متر، آزمایشهای ضربات نفوذ استاندارد، دانسیته، نمونهبرداری دستنخورده انجام شده و ارزیابی پتانسیل رمبندگی با معیار تجربی و آزمایش استاندارد تحکیم مضاعف در نظر گرفته شده است. نتایج این بررسیها نشان میدهد که تا عمق4 متری پتانسیل رمبندگی تقربای شدید بوده و به تدریج با افزایش عمق و افزایش درصد رطوبت طبیعی و مقدار رس مقدار پتانسیل رمبندگی تا حد متوسط و کم، کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

خاکهای رمبنده ، پتانسیل رمبندگی ، آب ، مزرعه کلانتر