تحلیل ویژگی های طنزسیاه در مجموعه داستان شب نشینی باشکوه

هنگامی که از قابلیت های طنز برای رویارویی با عرصه های دردناک، تاملانگیز و ژرف استفاده میشود، ژانرهای تلفیقی مانند طنزسیاه پدیدار میشود که حاصل قرابت طنز و تراژدی ا ست و در آن شادی سطحی و موقت مخاطب، به سرعت به اندوهای متفکرانه میانجامد. این نوع طنز بیشتر به جنبه های بیمارگونه، موحش و هولناک حیات بشری میپردازد. طنز سیاه هستی و معنای وجودی انسان را مورد سوال قرار میدهد و جنبه های اگزیستانسیال در آن دیده میشود. در ادبیات داستانی معاصر فارسی، مولفه های طنزسیاه را میتوان در آثار صادق هدایت، بهرام صادقی، غلامحسین ساعدی و هوشنگ گلشیری مشاهده کرد. طنزسیاه در آثار ساعدی در بالاترین سطح قرار دارد. طنز او سیاسی، اجتماعی و گاه فلسفی است. در این پژوهش، به تحلیل ویژگی های طنز سیاه در مجموعه دا ستان شب ن شینی با شکوه، پرداخته خواهد شد. د ستاورد این پژوهش بیانگر آن است که مختصات غالب طنزسیاه در این مجموعه عبارتند از: نابه نجاری، زنجیره ی مرگ،خوفناک و خنده آور، عدم اعتقاد به نظام احسن خلقت، تضاد و اغراق. روش تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش کیفی است. از میان روش های تحلیلی کیفی، روش تحلیل محتوا، نقطه ی اتکای این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

طنزسیاه ، غلامحسین ساعدی ، شب نشینی باشکوه ، ادبیات داستانی معاصر