شبیه سازی عددی جریان چگال خروجی از واحد آب شیرینکن و مطالعه اختلاط آن در سیال محیط

امروزه به دلیل کاهش آب قابل شرب، تعداد زیادی واحدآبشیرینکن در سراسر دنیا و در کنار دریا نصب و بهره برداری شده اند. پساب خروجی این واحدها مقادیر زیادی شوری و حرارت به آب دریا وارد کرده و موجب صدمات زیست محیطی جبران ناپذیری شده اند. برای صدمات کمتر به محیط زیست لازم است خروجی این واحد ها در عمق 15- 10 متری دریا و به صورت جت تخلیه شوند تا اختلاط سریع تر و در فاصله کوتاهتری صورت گیرد. تحقیقات عددی بسیاری برای مدلسازی خروجی این واحدها انجام شده، اما همه آنها در مدلسازی نقایصی داشته اند . به عنوان مثال بعضی از مدلها متوسط خواص جت شور تخلیه شده در زیر آب صاف را بخوبی پیش بینی کرده اند اما در پیش بینی اختلاط جت خروجی دارای خطا بوده اند. استفاده از روش مدلسازی گردابه های بزرگ (LES) یکی از روشهای مناسب برای پیش بینی این اختلاط است. در تحقیق حاضر اثر روشهای مختلف گسسته سازی ترم انتقال در معادلات ناویراستوکس بر رفتار جت خروجی بررسی شده و مشاهده شده است که روشهای ترکیبی با دقتهای مرتبه زوج و فرد برای این منظور مناسب میباشند.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن ، جت خروجی ، اختلاط ، روشهای گسسته سازی.