بررسی تجربی تاثیر استفاده از غلاف بر استحکام تثبیت در تکنیک بلوک استخوانی باشتی

یکی از شایع ترین آسیب دیدگی ها در مفصل زانو، پارگی رباط صلیبی قدامی است که در صورت پارگی، بازسازی میشود . در این بازسازی از بافت های پیوندی جایگزین به همراه کاشتنی هایی جهت تثبیت بافت پیوندی درون تونل های محل تثبیت استفاده میشود. مطالعات کلینیکی نشان می دهد که در دوران اولیهی پس از بازسازی، این تثبیت کننده ها تعیین کنندهی میزان استحکام بازسازی هستند. وجود این قطعات خارجی علاوه بر هزینه، سبب واکنش غیر مطلوب بدن نسبت به آن ها می شود. یکی از تکنیک های نوین جهت حل این مشکلات، تکنیک بلوک استخوانی باشتی است که در بازسازی از کاشتن قطعه خارجی استفاده نمیکند. هدف این تحقیق، بررسی استحکام تثبیت پس از استفاده از غلاف در اطراف بلوک استخوانی در روش باشتی است. در حالت بدون استفاده از غلاف، هنگام جا زنی بلوک استخوانی در تونل در اثر ضربه، در بلوک استخوانی لهیدگی ایجاد میشود که به بلوک آسیب می زند و ممکن است باعث شود که تثبیت اولیه به درستی صورت نگیرد. در این جا استحکام تثبیت با انجام آزمون کشش در شرایط مشخص اندازهگیری میشود و با مقایسه نتایج در حالت بدون غلاف و با غلاف روشی برای بهتر جا زدن بلوک استخوانی ارائه میشود. در این مطالعه از تاندون های دیجیتال گاوی به همراه بلوک فومی ساوبون به عنوان مدلی از استخوان انسان برای آزمون روش باشتی استفاده میشود. آزمون ها به صورت بار نوسانی و کشش ساده انجام میگیرد. با توجه به نتایج مشخص شد که خواص مکانیکی با استفاده از غلاف به میزان بسیار کمی ضعیفتر از حالت بدون غلاف می باشد و نیاز به مراقبت بیشتر در زمان پس از بازسازی دارد . ولی در این حالت، لهیدگی کمتری در بلوک استخوانی رخ می دهد و تثبیت بهتری در حالت با غلاف صورت میگیرد و امکان شکستن بلوک استخوانی هنگام فرآیند تثبیت، کمتر می شود . می توان برای بالاتر بردن استحکام تثبیت در حالت با غلاف جنس غلاف را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

رباط های زانو ، بازسازی رباط صلیبی قدامی ، تکنیک باشتی ، تثبیت به روش غلاف گذاری ، بلوک استخوانی