مقررات و اصول حاکم بر قراردادهای الکترونیک در حقوق ایران

در تعریف قرارداد الکترونیک آمده است این نوع قراردادها، قراردادهایی هستند که با استفاده از شبکه جهانی اینترنت منعقد میشوند و برای این که واجد اعتبار حقوقی گردند، باید به نحو صحیحی منعقد شده باشند. قانون تجارت الکترونیکی حاکم بر قراردادهای الکترونیکی، فاقد هرگونه پیشینه عرف و عادت و یا نیازهای اجتماعی و اقتصادی در کشورمان بوده است و نسبت به مفاهیم حقوقی جاری در منابع حقوقی کشورمان نسبتا وجه نامانوس دارد . با توجه به مطالعات به نظر میرسد در حقوق ایران با تمسک به برخی از مواد قانون مدنی، از جمله مواد 190 ، 219 و 223 ، میتوان اعتبار و صحت قراردادهای الکترونیکی را اثبات نمود. از طرفی تصویب قانون تجارت الکترونیکی در 1382/10/17 به معاملاتی که از طریق اینترنت و سیستم های ارتباطی جدید انجام می گیرند، مشروعیت بخشیده و روند روابط تجاری الکترونیکی را تسهیل کرده است. این قانون دارای 81 ماده است که در شش باب با عناوین مختلف ارائه شده است. با این حال قوانین تجارت الکترونیک و بخصوص قراردادهای الکترونیک با نقص ها و ابهاماتی مواجه است که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد که در این پژوهش به آن پرداخته شده است و خلاهای قانونی را بررسی گردیده و در نهایت پیشنهاداتی برای رفع این کمبودها در آینده ارائه ده است.

کلیدواژه ها:

تجارت الکترونیک ، قرارداهای الکترونیک ، اصول حقوقی