نقش مردم سیستان در انقلاب اسلامی

صاحبنظران علوم سیاسی بر این باورند که حیات سیاسی و اجتماعی هر جامعه مرهون مشارکت فعال همه اعضای جامعه است و توسعه اجتماعی منوط به بهرهگیری از ظرفیتهای بالقوه و بالفعل تمام اقشار نیروهای انسانی جامعه و مشارکت آگاهانه و متعهدانه آنان در تمام صحنه های اجتماعی است؛ اما همین نقش آفرینی ومشارکت به نگرش اعضای جامعه به هویت و جایگاه آنان، پذیرش اجتماعی آنان جهت ایفای نقش و خودباوریشان در فراهم کردن زمینه های مشارکت وابسته است. مردم سیستان از سالهای 1342 با ادبیات انقلاب آشنا شدند و بهصورت مخفیانه در محافل خود از مواضع حضرت امام خمینی رضوان االله علیه دفاع میکردند و در تبلیغ آن می کوشیدند. این آگاه سازیها تا سالهای قبل از انقلاب ادامه یافت و با استقرار روحانیان و سیاسیان تبعیدی به زابل اوج بیشتری گرفت. چند ماه پیش از پیروزی انقلاب زابل به کانون مبارزه علیه رژیم شاه تبدیل شد و موج اعتراضات این شهر را فراگرفت.در این مقاله ابتدا به مفهوم نقش مردم سیستان و ابعاد مختلف آن در انقلاب اسلامی پرداخته شده و سپس با ارائه تحلیلی جامعهشناختی از قشر، نقش اقشار مختلف ازجمله روحانیان، فرهنگیان، دانشگاهیان، زنان، دانش آموزان و سایر اقشار سیستان در پیروزی انقلاب اسلامی مطالعه و بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ، نقش5 مردم ، مردم سیستان