روایتی نویافته از برزو در سیستان و تحلیل محتوایی آن با برزونامه

در میان حماسه هایی که پس از شاهنامه به نظم در آمدهاند برزونامهنسبتا0 رواج بیشتری در میان عامه مردم داشته است. برزونامه یکی از منظومه های حماسی پس از شاهنامه فردوسی است که در قرن هفتم یا هشتم هجری سروده شده است. این داستان بیش از دیگر حماسه های ملی و تاریخی، پس از شاهنامه در اندیشه مردم برخی از مناطق ایران جایگیر شده و با حفظ ویژگیهای حماسی در حافظه تاریخی مردم محفوظ مانده است. یکی از این مناطق سیستان است که در آنجا روایتی کاملا0 متفاوت از شخصیت برزو بر سر زبانها، دهانبهدهان نقل میشود. برزو نوه رستم و پسر سهراب است. سهراب قبل از جنگ با ایرانیان در سرزمین شنگان عاشق دختری به نام شهرو شد و حاصل این ازدواج برزو بود. مردم سیستان برزو را با کوه خواجه میشناسند و معتقدند که وی نمرده است؛ بلکه در این کوه تا رستاخیز زنده است و هنگامیکه سوشیانس آخرین موعود زردتشت از دریاچه هامون برانگیخته شود، شهرو ظهور میکند و در بسط عدالت و دادگری به یاری او قیام میکند.در این مقاله کوشش شده است، نخست روایتی شفاهی که در منطقه سیستان رواج دارد، معرفی و سپس بر تاثیر این روایت بر فرهنگ و باور مردم منطقه پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

برزو ، برزونامه ، حماسه ، سیستان.