تحلیل فضایی و اولویت بندی پارک های شهری با استفاده از روش تحلیلیTOPSIS جهت مکانیابی پارک موزه(مطالعه ی موردی: شهر ملکان)

امروزه نمی توان شهرها را بدون فضای سبز تصور کرد زیرا فضای سبز یکی از مهمترین کاربری های شهری است. توسعه شهرها و معضلات زیست محیطی، موجودیت فضای سبز را به عنوان ریه های تنفسی شهرها کرده است. ایجاد تعامل بین فضای سبز در محیط شهری با کاربری همساز به عنوان یکی از شاخصه های گسترش شهری می باشد و نبود آن به معنی عدم وجود سالمت ، تندرستی، نشاط وتنوع در شهرها تلقی می شود. شهر ملکان از جمله شهرهایی است که پارک های آن از لحاظ داشتن مولفه های یاد شده در وضعیت مناسبی نیستند و همین امر باعث شده جانمایی آنها از جمله پارک شهریار نقش گذرگاهی به خود بگیرند. هدف این مقاله اولویت بندی پارک های شهر با توجه به مولفه های داشتن امکانات، دسترسی، امنیت و میزان مساحت برای تعین بهترین حسن همجواری اجرای یک موزه است. در این پژوهش از روش TOPSIS استفاده گردیده؛ هر کدام از پارک ها از لحاظ مولفه های یاد شده مورد مطالعه، بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفته و نتایج به دست آمده است. نتایج حاصل شده نشان می هد که پارک جنگلی با امتیاز))CL 0.023 در اولویت اول قرار دارد و پارک شهریار با امتیاز 0.020 در اولویت دوم و پارک همای رحمت با امتیاز 0.016 در اولویت سوم قرار دارد. بنابراین با استفاده از مدل هایی مثل TOPSIS می توان استفاده بهتر و مناسب تر از کاربری های شهری انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، مکانیابی موزه ، حسن همجواری ، شهر ملکان ، TOPSIS