ریخت شناسی و جذب عناصر در نونهال های سه اصلی گونه بلوط زاگرس

آگاهی از صفات ریختاری نهال می تواند در ارائه راهکار برای انتخاب نهال مناسب تر در جنگلکاری کمک کند. از آنجا که نهالکاری از روش های احیای مناطق تخریب شده است باید به منظور افزایش بهره وری عرصه ها از خصوصیات رویشی نهال ها شناخت کافی حاصل شود. تحقیق پیش رو به منظور مقایسه خصوصیات رویشی نونهال های سه گونه وی ول، برودار و دارماز انجام شد همچنین میزان عناصر پتاسیم و فسفر در اندام ریشه، ساقه و برگ نیز اندازه گیری شدند. بذرهای این سه گونه از جنگل های بانه در استان کردستان جمع آوری شد. سپس بذور جمع آوری شده کاشته شدند و پس از سبزشدن در پایان فصل رویش اول، شاخص های رویشی اعم از ضریب تنومندی، شاخص کیفی نهال، بیوماس خشک و مقدار پتاسیم، سدیم و فسفر در سه اندام ریشه، ساقه و برگ، بیوماس خشک ریشه به اندام هوایی، بیوماس کل خشک، نسبت طول ریشه به ساقه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که بیوماس خشک ریشه و بیوماس کل خشک در گونه برودار بیشترین و در دارمازو کمترین بود. همچنین شاخص کیفیت نهال در گونه دارمازو کمترین بود. عناصر پتاسیم و فسفر نیز به ترتیب در برگ و ساقه برودار بیشترین مقدار بود.

کلیدواژه ها:

بیوماس خشک ، زاگرس شمالی ، عناصر ماکرو