بررسی تاثیر هوش عاطفی کارمندان بر نگرش کارآفرینی آنها با توجه به نقش میانجی جو سازمانی و خلاقیت فردی(مورد مطالعه: کارکنان اداره امور مالیاتی استان یزد)

هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای بررسی تاثیر هوش عاطفی بر نگرش کارکنان نسبت به کارآفرینی با توجه به نقش میانجی جو سازمانی و خلاقیت فردی در سازمان امور مالیاتی استان یزد است. بر این اساس از طریق مرور ادبیات نظری و پیشینه پژوهش، مدل مفهومی و فرضیه های پژوهش ارائه شده اند. همچنین داده های مورد نیاز از طریق توزیع پرسشنامه بین 193 نفر از کارمندان اداره امور مالیاتی استان یزد گردآوری شده است. در نهایت مدل مفهومی پژوهش با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری و بر پایه داده های گردآوری شده مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد هوش عاطفی به صورت مستقیم بر نگرش کارکنان نسبت به کارآفرینی تاثیرگذار نیست بلکه ابن تاثیرگذاری به صورت غیرمستقیم و از طریق نقش میانجی متغیرهای جو سازمانی و خلاقیت فردی انجام میشود. نتایج نشان داد که جو سازمانی تاثیر معناداری بر خلاقیت فردی کارکنان ندارد همچنین خلاقیت فردی و جو سازمانی تاثیر مستقیم و معناداری بر نگرش کارکنان نسبت به کارآفرینی دارند.

کلیدواژه ها:

هوش عاطفی ، نگرش کارآفرینی ، جو سازمانی ، خلاقیت فردی