اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش نگرانی و مشکلات درون سازی شده ناشی از روابط آسیب زای دختران و پسران در مدارس شبانه روزی

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش نگرانی و مشکلات درونی سازی شده ناشی از روابط آسیبزا دختران و پسران مدارس پایه سوم متوسطه شبانه روزی شهرستان شیروان صورت گرفت . در این مطالعه جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش اموزان پسر و دختر مشغول به تحصیل در سال 395-96 بودند . 2 دانش آموز دختر و 2 دانش آموز پسر 7-18 سال دارای روابط آسیبزا از طریق پرونده های مشاوره مدارس بطور تصادفی انتخاب گردیدندو در دوگروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. برای بررسی اثر درمان شناختی رفتاری بر کاهش نگرانی و مشکلات درون سازی شده قبل و بعد از درمان شناختی رفتاری فردی ، از هر دو گروه آزمون نگرانی پن استیت و پرسشنامه خودگزارش آچنباخ گرفته شد و داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری موجب کاهش معنادار نگرانی ، مشکلات درون سازی شده ، افسردگی و اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است . در نتیجه ، درمان شناختی رفتاری فردی یک روش کارآمد در کاهش نگرانی و مشکلات درونسازی شده دانش آموزان دختر و پسر دارای روابط آسیبزا در دبیرستان شبانه روزی است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، نگرانی ، مشکلات درون سازی شده ، روابط آسیب زا ، دانش آموزان