مروری بر عملکرد شیارشدگی رویه آسفالتی اصلاح شده با نانو رس بر پایه نتایج حاصل از مدلسازی عددی

تعیین رفتار تغییر شکل بتن آسفالتی و درک عملکرد سازه ای روسازی به طراحی اقتصادی و مقاوم تر راه ها کمک می نماید. تخمین عمق شیارشدگی آسفالت یکی از پیچیده ترین موضوعات در تکنولوژی آسفالت به شمار می رود. استفاده از مدل سازی توسط نرم افزارهای المان محدود برای بررسی عملکرد شیارشدگی لایه های روسازی بسیار رایج است. با کاربرد نرم افزار، کرنش های فشاری ماکزیمم در حالات مختلف قابل محاسبه است. در این تحقیق، ضمن مروری بر کاربرد ماده نانو رس در صنعت روسازی برای بهبود عملکرد شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی، با استفاده از نتایج تحقیقات موجود، روسازی آسفالتی با نرم افزار المان محدود مدل سازی و از خروجی های نرم افزار برای محاسبه تعداد تکرار مجاز بارگذاری تا عمق شیارافتادگی معین استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در یک دمای معین، با افزایش درصد نانو رس میزان عمر شیارشدگی افزایش پیدا می کند. همچنین به ازای افزایش دما از 5 به 25، در رویه بدون نانو رس عمر روسازی %60 کاهش می یابد درحالی که، در روسازی با لایه آسفالتی دارای نانو رس میزان کاهش عمر از % 65 نیز بیشتر می شود، بدین معنی که اثر نانو رس بر عمر شیارشدگی در اثر افزایش دما منفی است. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که کاربرد نانو مواد در بیشتر حالات منجر به بهبود ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و مقاومتی مصالح شده است.

کلیدواژه ها:

عملکردشیارشدگی ، نانو رس ، روسازی انعطاف پذیر ، کرنش فشاری ، مخلوط آسفالتی.