تحلیل مبانی فقهی-حقوقی حق تشکیل و برخورداری ازخانواده درمنشور حقوق شهروندی

با توجه به جایگاه بنیادی خانواده در جامعه، حقوق خانواده از مهمترین شاخه های حقوق به شمار می آید. حقوق خانواده به تنظیم روابط زوجین از یک سو و روابط فرزندان و الدین از سوی دیگر و نیز تبیین حقوق و تکالیف هر یک از افراد مذکور می پردازد. حساسیت و اهمیت مقررات مرتبط با حقوق خانواده باعث شده که قانونگذار در شرایط گوناگون و در زمان های مختلف اقدام به وضع قوانین متنوع در حوزه خانواده نماید . البته تشتت قوانین خود اشکالات و ابهاماتی را پدید آورده است؛ زیرا برخی مقررات سابق به موجب مقررات لاحق جزئا0 یاکلا0 نسخ گردیده و شناسایی قواعد ناسخ و منسوخ در عمل دشوارهایی را به دنبال دارد. به همین جهت تنقیح مقررات پیشین و تدوین قانونی مناسب در این خصوص لازم می نمود.در همین راستا، قانونگذار در سال 1391 اقدام به تصویب قانون حمایت خانواده نمود. در همین راستا، قانونگذار در سال 1391 اقدام به تصویب قانون حمایت خانواده در قالب رعایت حقوق شهروندی نمود. هدف قانونگذار در اقدام گفته شده از سویی، یکپارچه نمودن قوانین و مقررات حاکم بر نهاد خانواده بوده است. به همین جهت در ماده 58 این قانون بسیاری از قوانین پیشین صریحا0 منسوخ اعلام گردید. از سوی دیگر، منتسب نمودن مقررات حاکم بر خانواده با نیازهای روز و تلاش برای استحکام بیش تر خانواده و جلوگیری گسست آن از دغدغه های قانونگذار بوده است. از این رو در قانون جدید حمایت خانواده سعی بر ارائه نوآوری هایی در عرصه مقررات شکلی( آیین دادرسی) و مقررات ماهوی شده است. این جستار در صدد است نوآوری ها و قواعد جدید قانون حمایت خانواده مصوب 1391 در قسمت مقررات ماهوی را مورد بررسی قرار دهد تا نسبت به حقوق شهروندی افراد قدمی برداشته شده باشد.

کلیدواژه ها:

حق تشکیل خانواده ، منشور حقوق شهروندی ، فقه و حقوق مدنی