توانمندسازی سازمانی و روانی (روانشناختی)در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد

هدف: این مقاله با هدف شفاف سازی مفهوم توانمندسازی و تعیین نقش آن در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوشته شده است.طرح / روششناسی/ رویکرد: بررسیای از 211 تن از کارمندان 30 هتل مجلل و گران در لیتوانی که به طور مستقیم با مشتریان در ارتباط بودند، به منظور مطالعه ی توانمندسازی سازمانی، به عنوان مجموعه ای از فعالیتهای مدیریت منابع انسانیHRM و ارتباط آن با نگرشها و رفتار کارمند انجام شدنتایج: بین توانمندسازی سازمانی به عنوان مجموعه ای از فعالیتهایHRMو توانمندسازی روانی (روان شناختی) به عنوان یک نگرش کاری، تمایزاتی قایل شده و نقش هر دو در ارتباط بینHRM و عملکردتعریف شده است. توانمندسازی سازمانی به طور مثبت با توانمندسازی روانی، رضایت شغلی و تعهد موثرمرتبط شده است. همچنین به این نتیجه رسیدیم که توانمندسازی روانی و تعهد موثر، تاثیر توانمندسازی سازمانی بر رفتار مشتری گرا را تعدیل میکند. محدودیتها/ کاربردهای تحقیق: داده ها از یک صنعت واحد در لیتوانی جمع آوری شدند بنابراین، تحقیقات بیشتری در دیگر صنایع خدماتی نیاز است تا بتوان کاربرد مدل پیشنهاد شدهی توانمندسازی -عملکرد را در صنایع دیگر تعمیم بخشید. کاربردهای عملی: در بافتهای هتلهای مجلل، که کاهش جابجایی 1 کارمند و بهبود کیفیت خدمت، امری حیاتی است، توانمندسازی سازمانی قادر به بهبود رضایت شغلی کارمند، تعهد، توانمندسازی روانی ورفتار مشتری گرا است.اصالت / ارزش: این مقاله، شواهد تجربهای از تاثیر مثبت راهکارهای مفروضHRMکارمند(توانمندسازی سازمانی) بر نتایج عملکرد منابع انسانی- نگرشهای کارمند (توانمندسازی روانی، رضایت شغلی، تعهد موثر) و رفتار مشتریگرا ارایه میدهد. علاوهبراین، نقش توانمندسازی در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد، تعریف و به طور تجربی آزمون شده است.

کلیدواژه ها:

راهکارهایHRM ، نتایج عملکرد توانمندسازی ، نگرش های کارمندان ، رفتارمشتری گرا ، هتل های مجلل ، لیتوانی ، هتلها ،