بررسی اثر اجتماعی سازی بر رشد و پایداری برند با رویکرد تعامل اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر میانجی تعامل اجتماعی بین اقدامات اجتماعی سازی و رشد و پایداری برند با در نظر گرفتن تعدیل اثر نگرش بر تعامل اجتماعی بر روی کاربران اسنپ در تهران انجام گرفت لذا از حیث هدف در حیطه پژوهش های کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش گردآوری داده ها یک پژوهش توصیفی پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه ی پنج بخشی بومی شده با طیف پنج گزینه ای لیکرت میباشد، جهت تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که با شاخص 0,92 تایید شد. برای بررسی روایی از روش دو نیم کردن استفاده شد. ضریب همبستگی بین دو نیمه 0,89 و ضریب اعتبار آن مقدار 0,94 روایی را تایید میکند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار 22SPSSو برای مدلسازی معادلات ساختاری نرم افزار آموس بکار گرفته شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان میدهد که اعتماد اثر اقدامات اجتماعی سازی را بر تعامل اجتماعی تعدیل میکند و تعامل اجتماعی اثر اقدامات اجتماعی سازی را بر رشد و پایداری برند متمرکز میکند. بنابراین تغییر در نگرش از طریق تعهد به جامعه، آداب و رسوم و آگاهی مشترک می تواند زمینه ساز تعامل اجتماعی بوده و تعامل اجتماعی مطلوب و اثرات آن در محیط داخلی و خارجی شرکت موجب شناسایی برند، توسعه و تجدید حیات برند شود و برای دستیابی به اهداف چشم انداز در برنامه ریزی و طراحی استراتژی های شرکت مورد توجه قرار گیردو تاثیر آن بر رشد و توسعه ی شرکت نمود پیدا کند در نهایت حفظ جایگاه رقابتی شرکت را در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رشد و پایداری ، برند ، تعامل اجتماعی ، اجتماعی سازی