بررسی اثر آب بهای کشاورزی بر میزان عقد قرارداد برداشت آب رودخانه (مطالعه موردی: رودخانه کرخه پایین دست سد تنظیمی حمیدیه تا تالاب هورالعظیم)

یکی ازمتداول ترین روش دریافت آب بهای محصولات کشاورزی مبتنی بر مساحت زمین است. گندم و جو بعنوان دوکشت غالب منطقه در اراضی پایین دست رودخانه کرخه انتخاب شدند. بررسی ها در سال های 1393 تا 1396 نشان داد، در مجموع افزایش آب بها بر مجموع سطوح کشت شده و نیز میزان اقبال کشاورزان به عقد قرارداد تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد، ولی باافزایش آب بهای کشت گندم ودر مقابل عدم رشد آب بهای جو، تمایل کشاورزان به عقد قرارداد جو بیشتر و به عقد قرارداد گندم کمتر شده است.

کلیدواژه ها:

آب بها ، قرارداد برداشت اب کشاورزی ، روخانه کرخه