ارزیابی و پتانسل یابی توسعه گردشگری پایدار با تاکید بر جوامع محلی نواحی بیابانی خراسان جنوبی

استفاده از ظرفیتها، پتانسیلها، جاذبه های متعدد طبیعی و انسانی گردشگری به عنوان منبع درآمد و معیشت و در عین حال کمک به حفاظت از سرمایه ها و جاذبه های منحصر به فرد طبیعی و انسانی است. تحقیق حاضر به روش توصیفی است. جمع آوری اطلاعات به روش اسنادی بوده و از منابع کتبخانه ای، مجلات، مقالات پیشین بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیریت صحیح مناطق بیابانی، شناخت در درجه اول و در درجه دوم حفظ و توسعه جاذبه های موجود، ساخت اقامت گاه های مناسب و رونق بخشیدن به فعالیت های تورگردانی از جمله عواملی است که می تواند به توسعه گردشگری پایدار در مناطق کویری کمک کند. نکته دیگر اینکه وجود پتانسیل های گردشگری فراوان و فراهم آوردن تسهیلات لازم جهت انجام طرح های گردشگری مانند مجتمع های آب درمانی، کمپ های کوه نوردی، حمایت مردم و مسئولین سبب می شود تا بستری مناسب جهت سرمایه گذاری و بهره برداری و به تبع آن اشتغال زایی در مناطق کویری و بیابانی خراسان جنوبی، می شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری پایدار ، اجتماعات محلی ، گردشگری بیابانی ، خراسان جنوبی