ردیابی ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 389

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFM-5-3_001

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1398

چکیده مقاله:

در دو دهه اخیر، انتروکوک­ها مقاومت گسترده­ای به تعدادی از آنتی بیوتیک ها کسب کرده­اند که این امر سبب پیچیدگی در درمان عفونت­های ناشی از این باکتری­ها گردیده است. از آن جایی که گوشت قرمز به عنوان یک ماده غذایی پر مصرف مورد استفاده در ایران است و به سهولت با این باکتری آلوده می­شود بر آن شدیم تا فراوانی ژن­های مقاومت آنتی­بیوتیکی درجدایه­های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد را مورد بررسی قرار دهیم. این تحقیق به صورت مقطعی-توصیفی روی 104 نمونه گوشت قرمز در سال 1394 در شهرکرد انجام شد. جداسازی باکتری با استفاده از روش­های بیوشیمیایی و تائید آن بر اساس ردیابی ژن 16srDNA صورت گرفت و مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه­ها با استفاده از روش کربی بائر و ردیابی مولکولی ژن­های tetM، ant(2 )-I، ermB و aac(6 )/aph(2 ) انجام شد. بیشترین مقاومت میکروبی به استرپتومایسین (2/95 درصد) و بیشترین حساسیت نسبت به وانکومایسین (100 درصد) مشاهده شد. ژن ermB با فراوانی 9/76 درصد و ژن aac(6 )/aph(2 ) با فراوانی 40 درصد بیشترین و کمترین ژن­های کد کننده مقاومت آنتی­بیوتیکی در ایزوله انتروکوکوس فکالیس بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تا کنون مقاومت نسبت به ونکومایسین در ایزوله های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز در شهرستان شهرکرد مشاهده نشده اما مقاومت بالایی نسبت به آنتی بیوتیک های استرپتومایسین، سفوتاکسیم، مروپنم، اریترومایسین، تتراسایکلین مشاهده گردید. هم­چنین مشخص شد که ژن ermB در ایزوله­های انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی بیوتیک از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است و فراوان ترین ژن عامل مقاومت است.

کلیدواژه ها:

انتروکوکوس فکالیس ، گوشت ، ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی

نویسندگان

حامد کریمیان

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران.

الهه تاج بخش

گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران

ابراهیم رحیمی

گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، ایران.